نامه سرگشاده ملت ايران به نمايندگان ملت و مسوولان جمهوري اسلامي ايران : "دو جزيره ايراني خليج فارس را از اشغال آزاد كنيد."

با وجود هزاران سند تاریخی و نقشه هاي بين المللي غير قابل انكار، هيچ شك و شبهه اي در تعلق تاریخی جزایر و کرانه‌های شمالي و جنوبي خليج فارس به ایران وجود ندارد و جزیره «آريايي» يا «سیر بو نعیر» و جزيره نفتي « زركوه»، نيز كه هم اكنون در تصاحب غاصبانه امارات هستند، بر پايه اسناد تاريخي و باستاني از سنگ نبشته بيستون تا نقشه بين المللي سده ١٩ ميلادی Adolf Stieler آلمانی، در مالکیت تاریخی ایران بوده اند كه در سال ۱۹۰۸ میلادی (در‌‌ دوران ضعف و فترت حكومت بي كفايت قاجار و در سال های اشغال جزایر بوموسا و تنب بزرگ و تنب كوچك) به اشغال استعمار انگلیس و شيوخ سر سپرده جنوب خليج فارس در آمدند؛ اشغالی که بر خلاف جزایر سه گانه، متأسفانه هیچ‌گاه به بازگشت این دو جزیره به مام ميهن، سرزمین ایران، منتهی نشد.

با اين حال، مقام‌های اماراتی و شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه عرب باید بدانند، صبوري ايرانيان حدي دارد و خويشتن داري ملت ايران در احقاق حقوق تاريخي خود در خليج فارس، نبايد گستاخي هاي پي در پي آنان نسبت به نام خليج فارس و تماميت ارضي ايران در جزيره هاي بوموسا، تنب بزرگ و تنب كوچك را در پي داشته داشته باشد.

البته شكي نيست كه رفتارها و گفتار خودسرانه و گستاخانه اماراتي ها و سعودی ها نسبت به ادعا عليه تماميت ارضی ايران در رسانه ها و مجامع بين المللی، موجب راسخ تر شدن عزم ملي ملت يكپارچه ايران در احقاق حقوق تاريخی، حفاظت از وحدت ملی و حراست از تماميت ارضی سرزمين ايران خواهد شد.

بر این اساس، ما امضا كنندگان، از قشرهای مختلف ملت بزرگ  ايران، اقدام شایسته و قاطع نمايندگان ملت و دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامي ايران براي ياد آوري پیشینه حاکمیت ملی و هژمونی تاریخی ایران بر جزيره ها و کرانه های شمالی و جنوبی «خلیج فارس» و نيز اقدام رسمی دستگاه های مسوول، براي رفع تصاحب غاصبانه و بازگشت دو جزیره ایرانی «آریایی» (یا «سیربو نعیر») و «زرکوه» به خاك پاك ايران را خواهانیم.